Επιστρέφω στο παιδικό δωμάτιο με μια σακούλα για να μαζέψω τα συντρίμια.
Ο Παναγιώτης στα γόνατα, παίζει με ένα φορτηγό.
Μαζεύω τις ράγες που είναι σκόρπιες τριγύρω.
''Όχιιιιιιιιιι'' η τσιρίδα του μέσα στο αυτί μου.
"Γιατί όχι; Αφού έσπασαν! (χι χι χι)"
¨Γιατί θα τα πάρει ο παλιατζής"* και μου δείχνει το φορτηγό, όπου ήδη μερικές ράγες έχουν τοποθετηθεί στην καρότσα του.
Τώρα, εχτός από τη πραμάτεια του παλιατζή, που περιφέρεται σε όλο το σπίτι, μας ζητάει και ένα καινούριο τρένο. Αυτό της playmobil! Που μεταφράζεται σε 200 €!
Μια χαρά, δεν ήταν το παλιοτρενάκι από το Jumbo;
....Τι τις ήθελα τις δολιοφθορές;
*Μετάφραση από τα Παναγιωτιδικά
Πέρασα να πω μια καλησπέρα. Φιλιά στον Παναγιωτάκη. Όσο για τα παιχνίδια πείτε στον παλιατζή να περάσει και από εμάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι από μας , κι από μας!Εγώ να δεις τι έχω μαζέψει!Η χαρα του ρακοσυλλέκτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω , εγω ειμαι καθετη σε αυτο, οταν λειπει απο το σπιτι ο Π. πεταω οτιδηποτε ειναι για πεταμα -σπανια μπροστα του - και του λεω οταν το ζηταει οτι το πεταξα γιατι ηταν χαλασμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓκρινιαζει λιγο αλλα κανω την αδιαφορη ...και τελικα επιασε, ξερει τωρα πως οταν κατι ειναι χαλασμενο η μαμα το πεταει
Βρε τι τραβαμε κι εμεις οι μάνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήMeta, ευχαριστούμε. Ο παλιατζής της γειτονιάς μας είναι αυτός που θα έρθει να μαζέψει τα σκόρπια παιχνίδια τους. Να δεις για πότε τα μαζεύουν...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστως να σας τον στείλω.
Gasbird, στο δρόμο είναι, έρχεται και από εσάς!
Μαρία- Μαρία, εγώ αντίθετα, σπάνια του πέταξα παιχνίδι. Επειδή δεν μίλαγε και δεν μπορούσε να το ζητήσει, είχε μόνιμο εκνευρισμό αν κάτι το είχα εξαφανίσει. Γινόταν της κακομοίρας αν έβρισκε ένα όμοιο με αυτό που είχα πετάξει, σε κάποιο άλλο σπίτι. Νόμιζε οτι είναι το χαμένο δικό του. Κράτησα, λοιπόν και τα μισοσπασμένα και απλά αλλάξαμε χρήση. Τα χαλασμένα αυτοκινητάκια π.χ. ερχόταν και τα έπαιρνε ο γερανός και τα πήγαινε στο συνεργείο του Μάστορα (Μπομπ). Οι μισόστραβες κούκλες με έναν επίδεσμο στο μάτι, γίνονταν ασθενείς στο νασοκομείο του. Μπορεί η φαντασία του να αναπτύχθηκε και από αυτές τις αλλαγές χρήσης. Ποιός ξέρει;
Τώρα, όμως, που μπορεί να εκφραστεί πιο κατανοητά και να αναζητήσει ότι δεν βρίσκει και να καταλάβει οτι όντας χαλασμένο το πετάμε, δεν το συζητώ...θα καταλήξει στον κάδο της ανακύκλωσης.
Συνέπεια αυτής της γνώσης: α)Προσέχει να μη χαλάσει τα αγαπημένα του και β)Ότι χαλάσει, το πετάει ο ίδιος.
Κική, για να είναι κανείς γονιός σήμερα με τη πληθώρα των παιχνιδιών που υπάρχουν και βομβαρδίζουν τα βλαστάρια μας, πρέπει να έχει ένα σπίτι γήπεδο και ένα πορτοφόλι σε μέγεθος τσάντας θαλάσσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μητέρα μου, με το που παίρναμε καινούρια παιχνίδια μας έκαιγε τα παλιά, για να μπορεί να σκουπίζει (και να πείς οτι δεν είχαμε χώρο, ή οτι είχαμε χρήματα...το πρώτο σε αφθονία το άλλο σε έλλειψη) χωρίς να χασομεράει με το μάζεμα των παιχνιδιών.