''Ποιός το έκανε αυτό;''
Δύο χεράκια δείχνουν προς αντίθετες κατευθύνσεις . Ο Παναγιώτης την Διονυσία και η Διονυσία τον Παναγιώτη. Άντε να βγάλω άκρη...
Στη συνέχεια, αφού τους έχω εξηγήσει οτι όχι μόνο δεν πρέπει να ψευδοκατηγορούμε αλλά ούτε καν να κατηγορούμε, άλλαξαν τακτική...
''Ποιός το έκανε αυτό;''
''Όχι εγώ'' το ένα
''Ούτε και εγώ'' το άλλο. Άντε να βγάλω άκρη...
Εδώ και μήνες έχουν συμμαχήσει...
''Ποιός το έκανε αυτό''
''Ο κανένας'' και τα δυό, με μια φωνή. Άντε να βγάλω άκρη...
Εξηγώ οτι δεν μπορούν να συμβαίνουν ζημιές από μόνες τους, πάντα υπάρχει κάποιος δράστης που ευθύνεται γι αυτές...
''Ποιός το έκανε αυτό;'' και ο Παναγιώτης ξέρει οτι τον είδα.
''Όχι εγώ, ο άλλος Παναγιώτης''
Περνάει ο καιρός και οι ζημιές γίνονται είτε από τον ''άλλο'' Παναγιώτη, είτε από την ''άλλη'' Διονυσία. Καταλαβαίνουν όμως οτι με τον ''αλλο'' ζημιάρη εαυτό, αυτοπροδίδονται.
''Ποιός το έκανε αυτό;''
''Δεν ξέρω''
''Ούτε εγώ''
''Αυτό δεν στέκει, κάποιος πρέπει να το έκανε!''
''Ο αόατος'' λύνει το αίνιγμα ο Παναγιώτης.
Προσπαθούν να μας υποβάλλουν την ιδέα οτι υπάρχει κάποιος αόρατος που κάνει ζημιές. Ακόμη και στις σχεδόν εμφανείς περιπτώσεις...
''Ποιός το έκανε αυτό;''
''Κά ποιος αό ααα τος ;!'' διστακτικά.
Κυριακή πρωί, βρίσκουμε την επιφάνεια του γραφείου γεμάτη νερά. Έχουν προχωρήσει και κάτω από το τζάμι που έχουμε βάλει για προστασία από τις χαρακιές των παιδιών. Σηκώνουμε εκτυπωτή, οθόνη, ηχεία, τον εξωτερικό σκληρό, τη βάση του ασύρματου, το μικρό φωτιστικό και φυσικά όλο το χαρτομάνι. Σε κάποια σημεία το ξύλο άρχισε να φουσκώνει.
''Ποιός το έκανε αυτό;''
''Ο αόατος'' με μια φωνή και τα δυό τους. Άντε να βγάλουμε άκρη...
Μά πότε κιόλας πήγαν στο γραφείο; Πριν δέκα λεπτά ξύπνησαν...
Μπορεί να δυσφορήσαμε προς στιγμή που αφήσαμε τον καφέ μας στη μέση αλλά ήταν μια καλή ευκαιρία να το καθαρίσουμε και να ξεσκαρτάρουμε από διάφορα άχρηστα χαρτιά.
Δευτέρα μεσημέρι, επιστρέφουμε από το σχολείο μαζί με τον Παναγιώτη και ανοίγω το pc και τι βλέπω; Μια οθόνη γεμάτη βρώμικες πιτσιλιές και ένα γραφείο γεμάτο σημάδια από άλατα νερού. Σηκώνω το φωτιστικό και βλέπω στη βάση του μικρές σταγόνες.
''Βρε Παναγιώτη, πάλι τα ίδια;''
''Ο αόατος μαμά''
Μα τι λέω; Αφού έλειπε όλο το πρωινό. Ανεξήγητο!
Βρε, λες;
Λες να είναι υποβολή ή να κάνω κάνα ευχέλαιο;
Υ.Γ. Η σχολική γιορτή ήταν θαυμάσια. Περιμένω να γίνει και της Διονυσίας και θα κάνω σχετική ανάρτηση με φωτογραφικό υλικό.
Η όπως έλεγε ένα γνωστό μου παιδάκι "το άλλο παιδάκι που ζε φαίνεται" (και φωνάζει αόρατο και
ΑπάντησηΔιαγραφήατιμώρητο "μ....κα!!!" εντός του αυτοκινήτου).
Τα παιδιά έχουν οξυμένη αντίληψη πάντως (ότι κι αν σημαίνει αυτό)..
ΑπάντησηΔιαγραφήρωτήστε τα πώς είναι ο αόρατος χώρια και δείτε τι περιγράφουν τα δυό τους χωρίς να υπάρχει συνενόηση μεταξύ τους..
καλό βράδυ :)
Η σχολική γιορτή-και δη ένα συγκεκριμένο πετούμενο-ήταν θαυμάσια όντως :-).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήστο, ε, αφού είναι αόρατο, μπορείς να το τιμωρήσεις; Δεν μπορείς! Να μου τον φιλήσεις και καλά μπάνια στα νερά μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυρύνοε, τα παιδιά έχουν φαντασία και είναι ευρηματικά. Αυτό που περιγράφουν ως αόρατο και τα δύο (χωριστά το ένα από το άλλο) είναι κόπια από το scooby doo ή ό,τι άλλο τους έχει εντυπωσιάσει από τα dvd που παρακολουθούν. Πως αλλοιώς, άλλωστε; Άποψή μου, οτι κάθε τι που μας ''στοιχειώνει'' και μας φοβίζει, δημιούργημα του εαυτού μας είναι, ή επιρροές από το συλλογικό ασυνείδητο.
Μαριλένα, δύο τα πετούμενα. θα αναρτήσω σύντομα φωτογραφίες και θα δεις. Ευχαριστώ πάντως
Η λύση του μυστηρίου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού μέσα σε μια βδομάδα κατεβάσαμε τα πράγματα από το γραφείο 4 φορές, διαπιστώσαμε οτι υπήρχε διαρροή στον επάνω όροφο και έσταζε το νεράκι πάνω από το ταβάνι.