Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Στόματα ερμητικά κλειστά


''Έλα Παναγιώτη, άνοιξε το στόμα σου...''
''Μμμμμμ'' και το στόμα ...ερμητικά κλειστό
''Θα κλείσω την τηλεόραση...'' η απειλή μου. Το στόμα του ανοίγει διάπλατα!
Χμ, έπιασε! Τώρα θα σε φτιάξω μάγκα μου...

Τις επόμενες μέρες η απειλή για κλείσιμο της τηλεόρασης έχει αποτελέσματα ακόμα και αν δεν τη παρακολουθεί κανείς.

Ώσπου κάποιο απόγευμα που προσπαθώ να τον κάνω να φάει το γιαούρτι του...
''Μμμμμ"
''Θα κλείσω την τηλεόραση'' για πολλοστή φορά καταφεύγω στην γνωστή απειλή, και ενώ ετοιμάζομαι να του δώσω το κουτάλι ...μένω άγαλμα.
Ο Παναγιώτης με παραμερίζει και κλείνει μόνος του την τηλεόραση
''Ναι, να τη κλείσουμε''
Μέχρι εδώ ήτανε...την έχασα τη μάχη. Οι πονηριές μου και οι απειλές μου δεν περνάνε πια στον γιόκα μου.

Στον γιόκα μου μπορεί να μη περνάνε αλλά η Διονυσία είναι απονήρευτη τουλάχιστον σε αυτήν έχουν αποτέλεσμα. Για να είμαι πιο ακριβής, είχαν αποτέλεσμα μέχρι εκείνο το απόγευμα που προσπαθούσα να την ταϊσω και η μικρούλα μου ήταν τόσο απορροφημένη από αυτό που παρακολουθούσε που δεν έλεγε ούτε να λοξοκοιτάξει
''Αααα, θα κλείσω τη ρημαδοτηλεόραση'' Τίποτα! Καμιά αντίδραση. Σαν να μίλαγα σε κουφό παιδί.
"Θα τη κλείσωωω'' Πάλι το τίποτα του τίποτα!
''Α, μα που είναι αυτό το τηλεχειριστήριο, να τη κλείσω;'' το τηλεκοντρόλ είναι πολύ μακριά μου και πρέπει να σηκωθώ. Δίπλα μου όμως είναι το ασύρματο τηλέφωνο και καθώς σε σχήμα και χρώμα μοιάζει, το αρπάζω και τείνοντας το επιδεικτικά προς τη συσκευή...
''Α, το βρήκα, τώρα θα τη κλείσω'' και... ω! του θαύματος ! ...στρέφει το κεφαλάκι της και της δίνω μια κουταλιά. Κάθε φορά που δεν το έστρεφε, τέντωνα το χέρι κρατώντας το ασύρματο για να τη κλείσω. Έφαγε πέντε με έξι κουταλίτσες, ώσπου ακούστηκε η φωνή του έτερου Καππαδόκη...και με πάγωσε
''Βλε μαμμά, είσαι χατζούλα; Ατό ειναι το τηνένωνο''
Αυτό ήτανε, έχασα και σε αυτό το μέτωπο.

Από καιρό έχω σταματήσει να προσπαθώ να πείσω τον Παναγιώτη να φάει... με τη Διονυσία το παλεύω ακόμη...ή έτσι νομίζω γιατί χθες το μεσημέρι προσπαθώντας να τη πείσω να φάει λίγο κοτόπουλο...
''Έλα, φάε και θα γίνεις μεγάλη και ψιλή σαν τη Δήμητρα''
''Δεν θέλω,δεν γουγουλίζει η κοιλιά μου''
''Τότε θα το φάει η ξαδερφούλα σου και θα γίνει αυτή πιο μεγάλη και πιο ψιλή''
''Ναι''
Τι ναι;''
''Θέλω να το φάει η ξαδερφούλα μου και να γίνει αυτή πιο μεγάλη''

Τελικά στο σπίτι μας κανένας δεν τρώει αυτά που ετοιμάζω, παρά μόνο...εγώ!
Τώρα, ή όλοι (πατήρ και τέκνα) έχουν anorexia nervosa ή η μαγειρική μου είναι χάλια.


Υ.Γ. Αρκετά εγκαίρως, οφείλω να πω, έφθασε η επιστολή από την ΕΕΠΑΑ όπου μας καλεί στην εκδήλωση που πραγματοποιεί αύριο Σάββατο 17 Απριλίου 2010 και ώρα 9.30 το πρωί με στόχο την ανάδειξη των ζητημάτων γύρω από τον αυτισμό στη χώρα μας.
Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στην αίθουσα εκδηλώσεων του κτιρίου της Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ., υπό την αιγίδα της οποίας πραγματοποιείται), Ελευθερίου Βενιζέλου 236 Ηλιούπολη

το πρόγραμμα περιλαμβάνει Μήνυμα Γεν. Γραμματέα ΟΗΕ, ομιλία προέδρου ΕΕΠΑΑ κλπ και στις 12.00 μέχρι 14.00 Προβολή ταινίας.

Η ίδια εκδήλωση θα γίνει και την Κυριακή 18/4/2010 στον Γέρακα Αττικής.
Λεπτομέρειες στη σελίδα της ΕΕΠΑΑ


Αναρωτιέμαι γιατί στάλθηκε επιστολή και όχι e-mail και ποια ταινία θα προβληθεί;
Υποψιάζομαι οτι θα δούμε πάλι κάνα ''Μαύρο μπαλόνι'', ωστόσο ο σύζυγος και εγώ θα πάμε Ηλιούπολη.

Όποιος άλλος έρθει θα τα πούμε εκεί πίνοντας καφέ στο διάλειμμα.


Το σκιτσάκι το πήρα από αυτή τη σελίδα

1 σχόλιο:

  1. Έπεσα έξω, δεν προβλήθηκε το ''Μαύρο Μπαλόνι'', αλλά η ταινία γαλλικής παραγωγής ''Το όνομά της είναι Sabine'' Η σκηνοθέτις βιντεοσκοπεί την αδελφή της από την εφηβεία μέχρι τώρα που είναι 38 ετών.Η αδελφή της έχει παιδική ψυχολογική διαταραχή με αυτιστική συμπεριφορά(διάγνωση που τους δόθηκε μόλις πριν πέντε χρόνια και αφού η γυναίκα είχε ήδη περάσει δέκα χρόνια σε ίδρυμα που τη φόρτωσε φάρμακα με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η κατάστασή της.
    Είναι λυπηρό οτι η προσέλευση των μελών ήταν ελάχιστη. Αντίθετα, συνάντησα επώνυμους θεραπευτές, γιατρούς και κοινωνικούς λειτουργούς.
    Πως περιμένουμε να κάνει κάποιο έργο ο Σύλλογος, όταν εμείς οι ίδιοι τον απαξιώνουμε δια της απουσίας μας;
    Ελπίζω σήμερα, που η ίδια εκδήλωση θα γίνει στο κέντρο ημέρας ενηλίκων ''Σείριος'' στον Γέρακα Αττικής, η προσέλευση να είναι σημαντικά μεγαλύτερη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή