Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Το νόστιμον ήμαρ και οι τελευταίες σελίδες από τα ημερολόγια καταστρώματος


Ενθαρρύνω τον παππού να φύγει για τετραήμερη εκδρομή στα Ιωάννινα. Προηγουμένως του υποσχέθηκα οτι θα φροντίζω εγώ για τις δουλειές του.

Πρωί-πρωί, ως άλλη Χάιντι, ταϊζω κότες, χήνες, κλώσσες (3) και κλωσσόπουλα, κουνέλια,
την κατσίκα και την προβατίνα. Να μη ξεχάσω και τον σκύλο! Ακολουθεί άλλη μια γείρα με τον κουβά (σίγλο, λέμε στη Ζάκυνθο) για να γεμίσω τις ποτίστρες με νερό. Το μεσημέρι μαζί με τα παιδιά μαζεύουμε τα αυγά από τις φωλιές. Ο Παναγιώτης έχει αρχίσει να τρώει τηγανητό αυγό και μάλιστα ολόκληρο με το ασπράδι. Παρατήρησα οτι του αρέσει να χρησιμοποιεί μαχαίρι και πηρούνι. Του έδωσα λοιπόν ένα μαχαιράκι για να κόβει το ασπράδι και αυτό ήταν.

Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, οι πρωινές δραστηριότητες επαναλαμβάνονται. Τάισμα, πότισμα, των ζωντανών. Μένει κάτι ακόμα... Πρέπει να αρμέξω την κατσίκα. Ωχ! Δεν θυμάμαι καθόλου την τεχνική. Γιατί, στο καλό μου, δεν είπα στον πατέρα μου να μου δείξει; Προσπαθώ, αλλά φοβάμαι μη τη πονέσω και μου δόσει καμιά με τα κέρατα. Παραιτούμαι. Αναλαμβάνει ο Πέτερ, εεε, ο Κώστας. Τα παιδιά τσιρίζουν από ενθουσιασμό όταν βλέπουν το γάλα να γεμίζει το δοχείο.
Μια κότα που καθόταν στη φωλιά, από τις πρώτες μέρες που ήρθαμε, έβγαλε τα τρία πρώτα κλωσσόπουλα.Η Διονυσία θέλει να τα σφίξει στην αγκαλιά της. Δεν την αφήνω. ''Είναι ντύντινο'' (επικύνδινο) εξηγεί ο Παναής.

Ο Παναγ. μου ζητά να του δείξω στο χάρτη που είναι τα ''Νάνινα''

Τα παιδιά έχουν επινοήσει ένα παιχνίδι και το παίζουν παντού. Ο Στέφανος είναι Ρομπότ και ο Παναγιώτης ο χειριστής ενός φανταστικού κοντρόλ. Χειρίζεται και κουνάει τα κουμπιά όπως στις παιδικές κονσόλες και δίνει προφορικές εντολές. Μπροστά- μπροστά, πίσω-πίσω, δεξιά κλπ. Σκοπός του είναι να οδηγήσει το ρομπότ πάνω σε εμπόδια και αδιέξοδα, και να του λέει μπροστά-μπροστά. Οι κωμικά απέλπιδες προσπάθειές του να προχωρήσει και να διαπεράσει κάποιον τοίχο, τα κάνει να ξεκαρδίζονται. Ο Στέφανος είναι ταλεντάρα στην υποκριτική! Οι ρόλοι εναλλάσσονται.

Ο παππούς επέστρεψε από τα Ιωάννινα αρκετά κουρασμένος και ταλαιπωρημένος. Τώρα έχει άλλες έγνοιες. Σε λίγες μέρες αρχίζει ο Τρύγος της Σταφίδας.

Μαζί με τη Διονυσία, βάφουμε τα νύχια μας και ντυνόμαστε πριγκίπισσες για να υποδεχτούμε τον μπαμπά της και καλό μου.

Η Φλώρα, η μικρή άσπρη γάτα με τα γαλάζια μάτια, δεν ενεφανίσθη για φαγητό.

Ο Παναγιώτης έχει οικειοθελώς αναλλάβει κάποιες δουλίτσες. Με έναυσμα τον βασιλικό που φυτέψαμε μαζί, ποτίζει και όλα τα υπόλοιπα φυτά. Καθαρίζει τις αυλές από τα άδεια μπουκάλια νερού και καθημερινά, μετά τη θάλασσα, ξεπλένει με νερό τα μαγιό όλων μας.
Έχει μια εμμονή με το νερό, σαπουνίζει με τις ώρες τα χέρια του και όχι από έγνοια για την καθαριότητα, όσο για να το βλέπει να πέφτει μέσα στο σιφόν. Εμμονή που προσανατολίστηκε σε πρακτικούς και αποδεκτούς στόχους/τρόπους.

Δύο βούλγαροι εργάτες. Για μία βδομάδα ετοιμάζω φαγητό για οχτώ άτομα. Καθημερινά.

Δεν θέλω να θυμάμαι τίποτα απο΄Λογοθεραπείες, Εργοθεραπείες, βούρτσες και Αυτισμό.
Όμως δεν μπορώ να μη θυμηθώ την Grandin Temple, όταν ο Παναγιώτης μπαίνοντας στη θάλασσα και βλέποντας μπροστά του να επιπλέουν φύκια, μου ζήτησε να τον πάρω αγκαλιά ''γιατί η πόρτα είναι κλειστή''

Η Φλώρα αγνοείται.
Τα παιδιά την ψάχνουν. Ο Μπαλού κλαίει. Την ψάχνει.

Ο παππούς στα νειάτα του είχε εννέα άλογα. Κάποιο από αυτά ήταν πολύ άγριο! Τα παιδιά έχουν μαγευτεί από την ιστορία του άγριου αλόγου. ''Και μετά παππού; Τι έγινε το άλογο;''
Το άγριο άλογο πουλήθηκε σε κάποιον από τα βουνά. Ο Παναγιώτης ψάχνει με αγωνία και δέος μέσα στον πίνακα του σαλονιού, που εικονίζει ένα δάσος με μικρούς
καταρράκτες, μήπως και δει το άγριο άλογο του παππού του. ''Εδώ, πήγε το άλογο; Εδώ, πήγε;''*

Στη θάλασσα, κουνάμε χεράκια, ποδαράκια. Με την σιγουριά του σωσίβιου, κολυμπάμε στα βαθιά.

Με τη Μαρίνα, την κολλητή, έχουμε εξόδου. Πάμε στη συναυλία Ηρώ-Λουδάρος (κρίμα που δεν πήγαμε και στου Μπρέκοβιτσ). Ο μπαμπάς ψηχαγωγεί τα τέκνα σε θερινό παιδότοπο. Κατά την επιστροφή, μπερδεύεται και χάνει το δρόμο για το σπίτι (τουλάχιστον προσπάθησε) αλλά ο Παναγιώτης ως άλλο GPS, του δείχνει την σωστή κατεύθυνση
.

Στο κοιμητήριο, ανάψαμε ένα καντηλάκι για τη γιαγιά. ''Τόσοι πολλοί άνθρωποι στις τρύπες;'' αναρωτιέται ο Παν. Μετά το χρυσόψαρο και τον μικρό ατσάραντο, κάτι έχει αρχίσει να ψυχανεμίζεται για τη ζωή και το θάνατο.

Δέκα μέρες μετά, και ο Μπαλού ακόμη ψάχνει την Φλώρα... και τα
παιδιά το ίδιο....

Αύριο έρχεται ο θείος τους ο Νίκος για διακοπές. Ενημερώνω τους ενδιαφερόμενους. ''Ποιός Νίκος; Ο φίλος μου;''* Ναι, έχει ένα φίλο Νίκο!
Ο Στέφανος όσο εύκολα μπορεί να σε κάνει να γελάσεις, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σου ανεβάσει το αίμα στο κεφάλι. Άν τα παιδιά κλαίνε, τα πειράζει και τα φοβίζει ο ....Στέφανος. Αν τα παιδιά γελάνε, κάνει ζημιές και βλακείες ο ...Στέφανος.

Ο Παναγιώτης προσπαθεί να πει κάτι. ''Μπ...αααα....γιιιαααα'' Σύμφωνο, παρατεταμένο φωνήεν, σύμφωνο, παρατεταμένο φωνήεν. ''Σταμάτα, δεν μπορώ να σε ακούω'', φωνασκεί ο Στεφ. ''Είμαι dvd που χάλασε!'' έκπληκτος για την ενόχλησή του ο Παν.

Ο ντροπαλός και άγριος Μπαλού, σιγά-σιγά έρχεται και τρίβεται στα πόδια μου και η ουρά του σαν κισσός τυλίγεται! Δέχεται να τον χαϊδέψω. Η Φλώρα...δεν νομίζω οτι θα επιστρέψει ποτέ...

Ο Παναγ. έχει μάθει να χρησιμοποιεί την έκφραση ''τελείωνε'' και καθώς τον σκουπίζω ακούω το αγανακτισμένο ''Τελείωνε Μαμά, δεν έχω χρόνο"*

Αγοράσαμε καινούριο ψαράκι, έναν μονομάχο. Τον φυγαδεύσαμε με τον μπαμπά στην Αθήνα. Η τακτική/moto, του εδώ στρατοπέδου είναι ''δεν κρατάμε αιχμαλώτους''

Τέλος εποχής...είμαστε οι τελευταίοι που έμειναν
στο αστρόπλοιο! Ετοιμαζόμαστε για το νόστιμον ήμαρ. Προορισμός μας, ...το φεγγάρι (εκτός και αν βρεθούμε σε λάθος πλανήτη). Το επόμενο καλοκαίρι θα επιστρέψουμε στη Γη, τη γη των προγόνων μας. Zante!
Πέφτουμε για ύπνο, χειμέριο, κρυογονικό. ''Καληνύχτα μαμά, θα μου λείψεις...'' η Διονυσία.
''Όνειρα γλυκά''* ο Παναγιώτης. Φιλί!


*μετάφραση από παναγιωτιδικά

Η προσελήνωση ήταν σχετικά ομαλή..., για τα παιδιά. Εγώ γιατί έχω την αίσθηση οτι μου λείπουν διακοπές;
Τον αγιασμό δεν τον προλάβαμε (λόγω κρυογονικού ύπνου, αργήσαμε να ξυπνήσουμε). Το περιβάλλον της τάξης, ειδικά ο μεγάλος επίτοιχος χάρτης, μας κέντρισε το ενδιαφέρον.
Με συγκρατημένη αισιοδοξία...

Καλή σχολική χρονιά!



9 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια, καταφέρατε και το διαβάσατε όλο!!!(?) εγώ ακόμη προσπαθώ! Δεν έχω το κουράγιο ούτε να το διορθώσω. Θέλω να αναρτήσω και μια φωτό. Αύριο μάλλον.
    Είναι τρελοί αυτοί οι Φεγγαριανοί! Διαβάζουν άχρηστα ημερολόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρασα και εγώ να πω μια καλησπέρα! Καλή σχολική χρονιά στα παιδάκια σου.

    Με έχει συγκινήσει ο τίτλος του ιστολογίου...
    Να είσαι πάντα καλά γλυκιά μανούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλη σχολικη χρονια και στην πριγκιπεσα και στο τσακαλακι και καλο κουραγιο στους γονεις!!!
    υπομονη κι επιμονη!!!
    ολα να πανε καλα!!!

    νεραιδενια φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. υπεροχες διακοπες, ζηλεψα το ταισμα των ζωων.....

    καλη χρονια να εχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. meta,
    καλώς ήρθες. Να ευχηθώ και εγώ καλή σχολική χρονιά για τα παιδάκια σου. Να τα χαίρεσαι και να σε χαίρονται!

    Ναϊάδα μου,
    σε ευχαριστώ. (Την χάρτινη καλλίπυγο ηρωίδα,που λέγαμε στο f/b δεν τη φτάνω με τίποτα.Αλλά την άλλη χάρτινη, του Θησαυρού, την πλησιάζω επικύνδινα :-))
    Φιλιά πολλά.

    Μαρία- Μαρία,
    ...με δουλεύεις;
    Εσύ την έκανες προς εξωτερικό μεριά και μου λες οτι ζήλεψες;
    Καλή χρονιά mia signora!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ το διάβασα όλο! Τι κερδίζω; Χαχα! Τα μισά τα είχα ακούσει λαιβ, άρα κλέβω! Μια χαρά περάσατε! Μες στην περιπέτεια σας βρίσκω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κερδίζεις την εγγραφή στο libro d oro, την προσφώνηση κοντέσσα και ένα κεντημένο οικόσημο, δια χειρός.
    Η επόμενη ταινία Indiana Jones από τα μας, θα ξεκινήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Habilis, ευχαριστώ.
    Να έχεις μία όμορφη ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή