Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Τα παιδία παίζει...

Να βάλω τα παξιμαδάκια στο φούρνο, να συμμαζέψω τη κουζίνα και μετά να ρίξω μια ματιά στα blogs,... α, χτυπάει το τηλέφωνο...
''Ναι;''
''.....''
''να ΄βρω, που, κοντά στη Συγγρού, έχει Α.Τ.Μ. η Εθνική; Και πώς θα το βρω αυτό;''
.....
''α, στο ίντερνετ!''
........

Α.Τ.Μ., Α.Τ.Μ., εδώ είμαστε, Αθήνα, ουφ! Έχει πολλά! Που να πρωτοκοιτάξω; Θα μου πάρει χρόνο, ευτυχώς τα παιδιά παίζουν με τα ζωάκια, άκου πως συζητάνε!...
......

Να κλείσω το κομπιούτερ; Μπα! Αφού σε λίγο θα το ξανανοίξω. Θα το αφήσω ανοιχτό... Βρε, για να ρίξω μία γρήγορη ματιά στο blog...τα παιδιά γελάνε...
....

Πριν συνεχίσω τις δουλειές μου ας δω λίγο και στο facebook τα ενυδρεία του Παναγιώτη, μη του ψοφήσουν τα ψαράκια του από ασιτία, και έχουμε δράματα για τους απωλεσθέντες πόντους... ευτυχώς τα παιδιά διασκεδάζουν και έχουν ξεκαρδιστεί στα γέλια μέσα στη κουζίνα! .... .....; ....μέσα στη κουζίναα....;;;;;; Με τι στο καλό παίζουν μέσα στη κουζίνα και διασκεδάζουν τόοοοσο πολύ;;;;.....

Αααμαααάν!!! Ξέχασα το αλεύρι έξω από το ντουλάπι και...μα είναι πολύ αστεία αυτή η εικόνα... γρήγορα τη φωτογραφική....

Ο Παναγιώτης είναι αναγνωρίσιμος! Φαίνεται οτι η μικρή, σε αντίθεση με τον αδερφό της, δεν έβρισκε το στόχο....
Την εικόνα της κουζίνας, από τις άστοχες βολές της, καλύτερα να μη τη τραβήξω... και τώρα ας ανασκουμπωθώ! Σκούπισμα, σφουγγάρισμα-μ΄αρέσει που είχα και φιλόδοξα σχέδια για ανάρτηση- και απομαριδοποίηση των παιδιών στη μπανιέρα...ή μήπως να τα αφήσω έτσι και να τα βάλω κατευθείαν στο ...τηγάνι;

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Πως έπεισε τον Αη Βασίλη να του φέρει το ''his precious''

Κάποια μέρα του περασμένου Οκτώβρη, είχαμε τη φαεινή ιδέα να πάμε στον παιδότοπο της playmobil. Τα παιδάκια μας έπαιξαν και χόρτασε το μάτι τους παιχνίδια. Στο φεύγα κάναμε μια στάση στο κατάστημα, που φευ! είναι ανοιχτό και τις Κυριακές. Ευτυχώς επέλεξαν μόνο κάποιες φιγούρες και όχι κάτι πιο σύνθετο. Η πωλήτρια εξυπηρετικότατη και ευγενέστατη έβαλε και κάποια δωράκια στη τσάντα με τα ψώνια μας και φυσικά καταλόγους με όλα όσα διαθέτει το παραπάνω brand name.
Στο σπίτι τα πουλάκια μου ξεψάχνισαν όλο τον κατάλογο και ενώ η Διονυσία σε κάθε σελίδα σταματούσε και έλεγε ''αυτό θέλω...και αυτό θέλω...θέλω και αυτό και αυτό...'' και τελειωμό δεν είχαν τα θέλω της, ο έτερος Καππαδόκης παρέμενε σιωπηλός και παρακολουθούσε το φυλλομέτρημα μέχρι που έφτασαν στη σελίδα με τα τρένα και τότε ακούστηκε η φωνή του...''Εγώ, θέλω αυτό'' σε ύφος και τόνο του στυλ δεν σηκώνω κουβέντα.
Τα ''Καλά,'' μου ''θα δούμε'' πυροδοτούσαν την ανυπομονησία του. Σε κάποιο κατάστημα το είδαμε: 200 Ευρώ! ''Ξέρεις Παναγιώτη είναι ποοολύ ακριβό, πρέπει να βάζουμε χρήματα στον κουμπαρά και να μη παίρνουμε άλλα παιχνίδια.'' Δέχτηκε το να μη παίρνουμε άλλα παιχνίδια, αλλά το ήθελε εδώ και τώρα!
Επί ένα μήνα, κάθε μεσημέρι, μετά το σχολείο κατά την επιστροφή στο σπίτι, μου ζάλιζε τα αυτιά με τη μουρμούρα και τη γκρίνια του ''θεεεέ λωωω νέεενο (μπούουχου χου) νένο μέιμπο μπί (μπούουχου χου). Ανένδοτη εγώ ''Να γεμίσει ο κουμπαράς σου πρώτα''
Αφού είδε και αποείδε, αποφάσισε να αλλάξει τακτική. Σταμάτησε να το ζητάει και να κλαψουρίζει για το ''πολύτιμό του'' και άρχισε τα ύπουλα: Κάθε φορά που του ζητούσα να ζωγραφίσει μία φατσούλα μου έφτιαχνε κάτι ανθρωπάκια σκυθρωπά και στενοχωριμένα με τις άκρες του στόματος να κρέμονται προς τα κάτω. ''Γιατί, Παναγιώτη, είναι στενοχωρημένο το ανθρωπάκι;'' ''Γιατί δεν έχει μέημο μπί νένο''.
Στο facebook, πριν ξεκινήσει να παίζει farmville έπρεπε να δημιουργήσει την εικόνα του εαυτού του και να επιλέξει μαλλιά, μάτια, στόμα κλπ. διάλεξε τα σωστά χαρακτηριστικά του αλλά για τα μάτια και το στόμα διάλεξε ό,τι υπήρχε σε θλιμμένο. ''Γιατί Παναγιώτη, έβαλες αυτά τα μάτια και αυτό το στόμα;'' ''Γιατί 'μαι τόσο πουλύ νεμομένο (στενοχωρημένος)'' ''Και γιατί;'' ''Γιατί δεν έχω μέιμπο μπι νένο''.
Παραμονές Χριστουγέννων, μας έδωσε τη χαριστική βολή: μας έφερε ένα γράμμα για τον Άγιο Βασίλη, που είχε γράψει με τη βοήθεια της δασκάλας! Ζητούσε ένα μέιμπο μπι νένο.

...και ...ενδώσαμε! Κάτι οι μποναμάδες από παππούδες και λοιπούς συγγενείς, και κάτι bonus που ο μπαμπάς είχε ξεγράψει, κάτι η τρίμηνη επιμονή του και ο τρόπος που το ζητούσε, έπεισαν τον Αγιο Βασίλη να του το φέρει.

Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ, μα ποτέ να μη φέρετε στο σπίτι καταλόγους με παιχνίδια. Είναι στατιστικώς αποδεδειγμένο οτι τα βλαστάρια σας θα επιλέξουν το ακριβότερο (σιγά μη δεν κόβει το μάτι τους). Ακόμη και η Διονυσία, που συνήθως αρκείται σε κάτι παιχνιδάκια τσέπης, φέτος ζήτησε το Νοσοκομείο της Playmobil!!! ...και ...ξαναενδώσαμε.

Του χρόνου πάντως, αν τα παιχνίδια που ζητήσουν κοστίζουν παραπάνω από το ένα πέμπτο του ενοικίου που πληρώνουμε, ορκίζομαι οτι ο Άγιος Βασίλης θα αρρωστήσει βαριά, πολύ βαριά. Τόσο βαριά, ώστε να μη μπορεί να μοιράσει δώρα.
Από την άλλη όμως, προκειμένου να ζωγραφίζουν χαρούμενες φατσούλες, καλά να είμαστε και χαλάλι τους...