Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

''...όλα, όλο λίγο χάλια...''

Αύγουστος. Μακρύς Γυαλός. Ο Παναγιώτης και η Διονυσία γλυκοκοιτάζουν και φλερτάρουν το ολοκαίνουριο τηλεκατευθυνόμενο σκαφος που έφερε η Βάσω στον Στέφανο. ''Μπορείτε να το τηράτε όσο θέλετε, αλλά μη το γκιάτε'' τους είπε ο λατρεμένος του αδερφού μου. Πειθήνια τα δικά μου, βλέπαν και δεν αγγίζαν. Ούτε σχόλιο, ούτε γκρίνια για το καινούριο παιχνίδι του ξάδελφου. Δύο μέρες σιωπηλά για το αντικείμενο του πόθου του. Είχε σκάσει ο Στέφανος! Είχε σκάσει που δεν ασχολούνταν με το σκάφος του που δεν του έδιναν την ευκαιρία να τους βάλει τις φωνές , πως θα του το χαλάσουν. Το πήρε και το έβαλε στο νερό. Τα δικά μου τον παρακολουθούσαν να το μανουβράρει από μακριά, ώσπου ο Παναγιώτης εκεί που δεν είχε βγάλει άχνα για ώρες γυρίζει προς τη Βάσω και της λέει: ''Βάσω, γιατί εμένα μου φέρνεις παιχνίδια όλα, λίγο χάλια και το Τέτανο μόνο καλά;'' ''Θέλεις και εσύ τηλεκατευθυνόμενο σκάφος;'' τον ρωτάει γλυκά γλυκά η αδελφή μου και ετοιμαζόταν να του πει οτι έχει ένα ίδιο δώρο και για αυτόν, αλλά η απάντησή του τη φρέναρε: ''Όχι, εγώ έχω σκάφος το παλιό μου, που έφερε η Χριστίνα (η πρώην παιδαγωγός του). Δεν θέλω άλλο''

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Τηλεγραφικά: Όλα καλά!

Επιστρέψαμε! Τα παιδιά προσαρμόστηκαν! Εγώ... Εγώ σαν πέλμα που άπλωσε όλο το καλοκαίρι πάνω στο σανδάλι και τώρα προσπαθεί να χωρέσει σε στενή γόβα. Προσπαθώ...
Έγινε ο αγιασμός! Όλα καλά! Ο Παναγιώτης χεράκι χεράκι με τον κολλητό του τον Γιώργο, μπήκαν στην τάξη. Κάθισαν μαζί στο ίδιο θρανίο. Όλα καλά, μας προβληματίζει όμως (εμάς τις δύο μαμάδες) η απόλυτη και αμοιβαία εξάρτηση που έχει τον ένα παιδί από το άλλο. Ο δάσκαλος καλός, πολύ καλός! Ο Παναγιώτης και τα άλλα παιδιά όλο για αυτόν μιλάνε. Ο Διευθυντής πολύ καλός και ζεστός άνθρωπος και ο ειδικός σχολικός σύμβουλος πάρα πολύ καλός και πάρα πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου. Όλοι με τις καλύτερες προθέσεις να βοηθήσουν και με διάθεση να συνεργαστούν. Τρεις μέρες τώρα ο Παναγιωτίνος ήταν υπό διακριτική παρακολούθηση από τους άμεσα εμπλεκόμενους και από τους μη ( αυτοί από περιέργεια για το ποιές συμπεριφορές έχει να αντιμετωπίσει ο δύστυχος συνάδελφός τους από το άμοιρο το παιδάκι) που ρωτούσαν με εμφανή απορία ''μα ποιό παιδάκι είναι;'' Εντάξει, χάρηκα πάρα πολύ με αυτήν την ... αδιακρισία τους. Περνάει απαρατήρητος (ο χαμαιλέων μου)! Στη σημερινή συνάντηση στο γραφείο του σχολικού συμβούλου, ο δάσκαλός του μου είπε τα καλύτερα. ''Είναι συνεργάσιμος, ακολουθεί τις οδηγίες κλπ κλπ''

Θετική διάθεση, θετικό κλίμα...για να δούμε, γιατί εγώ πολύ τον φοβάμαι (τον χαμαιλέοντα) για όταν θα αρχίσουν τα ζόρια με τις εργασίες στο σπίτι, αλλά ..δεν λέω ...τίποτα, κρατάω την ανάσα μου και σταυρώνω τα δάχτυλά μου πίσω μου και σσστ σσστ

Τηλεγράφημα ξεκίνησα να γράψω, αλλά πάλι δεν μου βγήκε. Μόλις συνέλθω από το τζετ λανγκ των δίμηνων διακοπών θα ανεβάσω μερικά αποσπάσματα από τα ημερολόγια.


ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΜΑΣ!