Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η πιο όμορφη συγνώμη

Παίζει με το φίλο του Νίκο στο δωμάτιό του. Τα δυο αγόρια αποφασίζουν οτι τα κορίτσια τους ενοχλούν στο παιχνίδι τους και ο Παναγιώτης έχει την έμπνευση και γράφει σε ένα χαρτάκι: ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ (βέβαια, η ορθογραφία ήταν γεμάτη μαργαριτάρια). Η Διονυσία ένιωσε σαν έκπτωτη βασίλισσα! Εκεί που ο αδερφός της την είχε σαν θεά, τώρα την πούλαγε για το άλλο παιδί και την εξόριζε από το δωμάτιό τους. Έβαλε τα κλάματα και δυσκολεύτηκα να την παρηγορήσω. Εξήγησα στον Παναγιώτη οτι δεν είναι δίκαιη η στάση του. Έφυγα για την κουζίνα αφήνοντας την μικρή μουτρωμένη πάνω στην κουκέτα της, με απόφαση να ξαναδοκιμάσω λίγο αργότερα να αποκαταστήσω τη σχέση τους. Την ακούω να χαχανίζει! Τι στο καλό; Πηγαίνω ξανά κοντά τους. ''Μαμά, μου ζήτησε συγνώμη!!! Κοίτα!'' Μου δείχνει το κεφαλάρι της κουκέτας τους. Πράγματι! Της ζήτησε συγνώμη, γραπτώς, σε τρία χαρτάκια που τα κόλλησε στο κρεβάτι τους. Η πιο όμορφη συγνώμη! Καρδούλα...φίλοι καλοί...συγνώμη.