Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Εναλλακτικό σύστημα επικοινωνίας!!! ...και ομιλία!!!


Την προηγούμενη Παρασκευή είχα τη χαρά να ακούσω τον ήλιο, τον ηλιάτορα, να διατυπώνει τρισύλλαβες λέξεις και μεγάλες προτάσεις σωστά και καθαρά. Άκουσα πεντακάθαρα να λέει ''Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά'' και διάφορα άλλα . Τον παρακολουθούσα με κάποια επιφύλαξη καθώς προσπαθούσε να πει τις λέξεις που του ζητούσε, και ακολουθώντας παράλληλα τις κινήσεις που του υποδείκνυε ο λογοπεδικός. ''Μα τι θα τον βοηθήσει η νοηματική; Αφού παράγει λόγο!'' αναρωτήθηκα προς στιγμήν αλλά σκέφτηκα αμέσως οτι ήμαστε μπροστά σε έναν κορυφαίο λογοπεδικό και αν μη τι άλλο, είναι ο μόνος που γνωρίζω να έχει ασχοληθεί τόσο πολύ και αποκλειστικά με τον αυτισμό και μάλιστα, όπως έχω σημειώσει προ πολλού στη δεξιά στήλη σχετικά με τα χρήσιμα βιβλία, το δικό του βιβλίο με έχει βοηθήσει πολλές φορές να βρω κάποιες νέες ιδέες. Άφησα λοιπόν, την απορία μου στην άκρη, εμπιστεύτηκα την κρίση του και παρακολούθησα το γιο μου να χρησιμοποιεί κινήσεις του ΜΑΚΑΤΟΝ και σαν μαγεμένη; υπνωτισμένη να πω; τον άκουσα να μιλάει ολοκάθαρα. Εκ των υστέρων θυμήθηκα αυτό που από καιρό γνωρίζω για τον Παναγιώτη, οτι δηλαδή είναι οπτικός τύπος (όπως τα περισσότερα παιδιά του φάσματος) και πιο εύκολα καταλαβαίνει και απομνημονεύει την εικόνα παρά τον ήχο. Οπότε η κίνηση είναι κάτι που βλέπει. Είναι μία εικόνα, που τον βοηθάει να βάλει τις λέξεις και τις συλλαβές σε μία σωστή σειρά, γιατί πλέον μπορεί να τις θυμάται. Η απλή αυτή εξήγηση, είναι δική μου και μπορεί να μην είναι η επιστημονική εξήγηση για την λειτουργία του ΜΑΚΑΤΟΝ.

Ωστόσο νοιώθω την ανάγκη και την υποχρέωση να ευχαριστήσω και δημόσια, έστω από τη μικρή αυτή σελίδα, τον κύριο Γιάννη Βογινδρούκα (και ναι, περί αυτού πρόκειται!), ο οποίος για δύο ολόκληρες ώρες έδωσε τη προσοχή του και το ενδιαφέρον του πάνω στο πρόβλημα του Παναγιώτη και αφιλοκερδώς ασχολήθηκε μαζί του, υπέστη δε και τις φλυαρίες μου. Να ευχαριστήσω και το Κ.Η.Μ.Α., που επίσης αφιλοκερδώς μας παραχώρησε χρόνο και μας φιλοξένησε στο χώρο του και τέλος τον Παύλο Χ, το Αερικό και όλους όσους προώθησαν αυτή τη συνάντηση!

Το παρακάτω τους το αφιερώνω:

Προσπαθώ να μάθω στον Παναγιώτη να κάνει την απλή πρόσθεση της μονάδας, έτσι, για να λέω οτι του έμαθα και γω κάτι.

''Παναγιώτη σε αυτό το χέρι έχω ένα δάχτυλο'' και του υψώνω τον δείκτη του ενός χεριού. Ο Παν. με κοιτάζει με απορία και περιμένει να δει που το πάω. ''Σε αυτό το χέρι, έχω και άλλο ένα δάχτυλο'' και του υψώνω τον δείκτη του άλλου χεριού και πλησιάζω τα δύο υψωμένα δάχτυλα μεταξύ τους. Ο Παναγιώτης ετοιμάζεται να παραιτηθεί, δεν έχει ενδιαφέρον το θέμα. Εγώ συνεχίζω απτόητη. ''Παναγιώτη ένα δάχτυλο εδώ και ένα εδώ, πόσα δάχτυλα έχω;'' Απομακρύνω και πλησιάζω τα υψωμένα μου δάχτυλα. Ο μικρός έχει ήδη σκύψει πάνω στα Γκορμίτι του και δεν με παρακολουθεί ''Παναγιώτη;'' μια τελευταία μου απέλπιδα προσπάθεια και χωρίς να σηκώσει το κεφάλι από το παιχνίδι του τον ακούω να λέει αγανακτισμένος ''έντεκα μαμά'' (11, στα παναγιωτιδικά ντένταντα)

4 σχόλια:

  1. Γνωρίζει κανείς πόσο κοστίζει η εκμάθηση του ΜΑΚΑΤΟΝ; Έχω υπόψη μου οτι γίνονται σεμινάρια από το σύλλογο των λογοπαιδικών, αλλά δεν γνωρίζω το κόστος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. νομιζω οτι ειναι ενα βημα μπροστα Ιωαννα μου!!!
    μπραβο στον Παναγιωτη και σε οσους βοηθησαν!!!

    τωρα για το εντεκα ε αφου λεμε οτι ειναι οτικος τυπος το παιδι τι περιμενες να σου απαντησει...;
    κι εγω εντεκα θα σου ελεγα...:)))

    νεραιδενια φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναϊάδα, ευχαριστώ. Ακόμη εδώ είσαι;
    Και σύ έντεκα θα έλεγες ε; Μήπως και τα δέντρα που βλέπεις είναι έντεκα; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε Ναϊάδα μου...μήπως πρέπει να κάνεις και ένα test dsm; Αστειεύομαι, έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι ακόμα;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή