Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

"Εγώ δεν είδα", αλλά ούτε και εγώ οίδα


"Μπέμπα, αυτό είναι ένα καράβι". Ο Παναγιώτης, ξεναγεί την μικρή ξαδερφούλα του στη βεράντα του παππού τους.
"Όχι, δεν είναι καράβι" αντιδρά η μικρή στον ουτοπικό λόγο
"Είναι καράβι"
"Όχι, δεν είναι καράβιιιι" με θυμό η ξαδερφούλα
"Μαμάαα, αυτό είναι καράβι;" μου τραβάει το Κακούρο που λύνω, για να μου δείξει τη βεράντα.
"Ναι, αγάπη μου, είναι ένα πειρατικό καράβι"
"Μπέμπα, η μαμά μου, είπε οτι είναι καράβι, είναι καράβι Μπέμπα"
Η μαμά μου είπε; Πωωω, πωω! Φούσκωσε το στήθος μου από περηφάνεια! Ενιωσα να ψηλώνω! Το αγόρι μου! Το είπε η μαμά του και τελείωσε...αυτό είναι. Αντίρρηση καμμία. Η μαμά ξέρει...
Η μικρή ανιψιά μου, έτοιμη να του ξαναβάλει τις φωνές, μαζεύεται λίγο και μου λέει μουρμουριστά "μα δεν είναι καράααβι"
"Όταν παίζουμε τους πειρατές, η βεράντα είναι το καράβι μας και εκεί κάτω είναι η θάλασσα" εξηγώ στη μικρή Διονυσία (ναι, και αυτή Διονυσία)

Από δω και πέρα που ο Παναγιώτης έχει αρχίσει τις ερωτήσεις και τα πως και τα γιατί, πρέπει να προσέχω τι του απαντώ και να μη του λέω άρες μάρες κουκουνάρες. Το παιδί στηρίζεται στα λόγια μου! (Είναι ανόητο που νιώθω ευφορία για αυτό;)

Ερωτήσεις γιατί, πως (υπεργενίκευση είπε η παιδοψυχολόγος) για οποιοδήποτε θέμα: Ερωτήσεις για έργα οδοποιίας, για δομικά, συγκοινωνιακά, για υδραυλικές εργασίες
(αλοίμονο που δεν θα ρώταγε για τους σωλήνες και το νερό), μηχανουργικές (και γενικά για όλη τη γκάμα του Μπομπ του Μάστορα). Ερωτήσεις Ζωολογίας , Φυτολογίας, Βιολογίας, Μετεωρολογίας, Φυσική και όλες οι επιστήμες (Κοινωνιολογικές, γιατί δεν μου έκανε ακόμη;)

Του απαντώ όσο πιο απλά μπορώ (πόσο απλά να μπορώ κιόλας;) και στο μέτρο που μπορώ να απαντήσω (δεν είμαι ούτε ο Μπομπ ο Μάστορας, ούτε και από θετικές επιστήμες κατέχω)

Τρέμω το σημείο που ξεπερνά τις γνώσεις μου (και δεν είναι ένα). Απαντώ κάπως αόριστα, γιατί ο Παναγιώτης το" δεν ξέρω" μου, το θεωρεί ή οτι δεν έχω καταλάβει την ερώτησή του και ξαναρχίζει τις ερωτήσεις από την αρχή, (γιατί ως αυθεντία που είμαι στα μάτια του πρέπει να τα ξέρω όλα) ή οτι είναι υπεκφυγή (οπότε αν με ταράξει στις ερωτήσεις που θα του πάω, θα του απαντήσω)
Έλα, όμως που στα αόριστα αρχίζει τα "εγώ δεν είδα", δηλαδή δεν το είδα και δεν το καταλαβαίνω.

Επιστροφή στην Αθήνα. Στη διαδρομή, σε κάποιο λόφο βλέπει ένα Αιολικό Πάρκο
"Μαμά τι είναι αυτό"
"Αιολικό Πάρκο. Αυτοί οι ανεμόμυλοι λέγονται ανεμογεννήτριες, γυρίζουν με τον αέρα και μετατρέπουν την ενέργεια του σε ηλεκτρική και έτσι έχουμε φως. Είναι μια ήπια μορφή ενέργειας (το κερασάκι στη τούρτα)"
"Εγώ δεν είδα"
Τι τό θελα το κερασάκι; ( Όχι, οτι και η τούρτα ήταν εντάξει!)

"Μικρέ μου, Δον Κιχώτη, Άσε τον τρελό Πάντσα, να λέει οτι θέλει για ανεμογεννήτριες, αυτά που βλέπεις είναι σαν τεράστιοι γίγαντες"

"Εγώ, δεν είδα"**

"Εσύ, δεν είδες, και εγώ δεν οίδα αγόρι μου"

Πόσα πρέπει να γνωρίζει ένα γονιός για να απαντήσει στα χιλιάδες "γιατί" του τέκνου του; (έστω και αν αυτά τα πολυπόθητα "γιατί", άργησαν κάτι χιλιάδες χρόνια για να μπουν στη ζωή μου!)

Υπάρχει, τίποτα σε θεματική εγκυκλοπαίδεια;

Στο facebook μου έστειλαν αυτό (άσχετο με την παραπάνω ανάρτηση, αλλά σχετικό με τα δικά μας παιδιά)

*Μετάφραση από την Παναγιωτιδική
** Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως το παιδί μου δεν λέει αυτό, αλλά μιλάει στην αρχαία ελληνική και αντί "δεν είδα", πρέπει να γράψω "δεν οίδα";

6 σχόλια:

  1. Υπέροχα νέα !!!!!!!!!

    Το να ζητά πληροφορίες σημαίνει ότι κλείνει ο κύκλος την επικοιωνίας.

    Μην φοβάσε να πείς ότι κάτι δε το ξέρεις.

    Απλώς να το συνδέσεις με το ας ψάξουμε να το βρούμε μαζί στο σπίτι.

    Λίγο wikipedia και google θα φέρουν αποτελέσματα.

    Με την πρώτη ευκαιρία υπάρχουν καταπληκτικά βιβλία ( The great book of question and answer ) όπου εξηγούν διάφορα "περίεργα" με την βοήθεια εικόνων.

    Μια παιδική εγκυκλοπαίδεια επίσης θα είναι βολική.

    Με ένα εκτυπωτή μπορεί να κάνει και την δική του συλλογή απο ερωτήσεις και απαντήσεις.

    Πάντα τέτοια καλά νέα να έχεται ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εννοείται πως το παιδί λέει "Δεν οίδα"!

    Πάντως είναι φοβερός ο τρόπος που οπτικοποιούν όσα θέλουν να πουν (το "οπτικοποιούν" είναι δική μου εφεύρεση γιατί το μυαλό ακόμα κοιμάται και δεν βρίσκω κάποια καλύτερη έκφραση αυτή τη στιγμή).

    Εγώ έχω εξηγήσει πως κανείς (ούτε η superμαμά) δεν τα ξέρει όλα και πως ό,τι δεν ξέρουμε μπορούμε να το ψάξουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε ρε περηφάνια η μάνα!!! Είδες; Το παιδί λέει ότι λέει η μανούλα! :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Houz, πράγματι, τα νέα είναι πολύ καλά. Υπέροχες οι ιδέες σου και σε ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. Πράγματι το Σάββατο έψαξα στα βιβλιοπωλεία και βρήκα πληθώρα τίτλων. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που λες για την προσωπική του συλλογή ερωτοαπαντήσεων. Καταπληκτική ιδέα!
    Κλαψ, πρέπει να κατέβω από το βάθρο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. mamma, καλώς ήλθες.
    "οπτικοποιούν" :πράγματι τόχεις! και εγώ τόχω! Μα πως στο καλό είναι αυτός ο ρημαδοόρος της ψυχολογίας;

    Στο ψάξιμο, λοιπόν...:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Περηφάνια Κική μου, περηφάνια! Αφού και τον άντρα μου, αφ υψηλού τον κοιτάζω (εγώ η κοντή!!!) :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή