Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Επείγον τηλεφώνημα

Έτυχε ποτέ να σας περάσει από το μυαλό, τι θα γίνει αν σας συμβεί (ο μη γένοιτο) κάτι, ενώ είσαστε μόνες στο σπίτι με τα μωρά σας;
Εγώ πολλές φορές το είχα σκεφτεί και με έπιανε κρίση πανικού. Αν πάθαινα κάτι; ένα εγκεφαλικό π.χ; (δεν το λέω τυχαία, τους τελευταίους μήνες η μικρή πίεση έχει ανοδικές τάσεις). Αν γλίστραγα και πέφτοντας χτυπούσα το κεφάλι μου; Τι θα έκαναν τα παιδιά; Θα έπαιζαν με τους βολβούς των ματιών μου; Θα έπαιρναν το ψαλίδι και θα μου έκοβαν τα μαλλιά; Θα χοροπηδούσαν πάνω από το πτώμα μου; Η΄θα ήμουν μισοαναίσθητη και ενώ θα τα άκουγα να κλαίνε ή να χτυπιούνται μεταξύ τους δεν θα μπορούσα να αντιδράσω και επιστρέφοντας αργά το βράδυ ο άντρας μου θα με έβρισκε κόρδα; 
Τον περασμένο Νοέμβρη έπρεπε να ανέβω στο πατάρι για να κατεβάσω τα χαλιά (είναι που  πρέπει να τα ανεβάσω και θυμήθηκα το περιστατικό).
Και αν πέσω από ψηλά προσπαθώντας να βρω τη σκάλα; και αν ; και αν;
Σκέφτηκα λοιπόν να μάθω τον Παναγιώτη να καλεί τον μπαμπά του σε περίπτωση ανάγκης. Του είπα οτι καμιά φορά μπορεί να δει τη μαμά κάτω, τότε η μαμά είναι σε κίνδυνο και πρέπει να πάρει τηλέφωνο τον μπαμπά πατώντας εκείνο το κουμπί   (μνήμη)  και να του πει ''Μπαμπά βοήθεια, έλα σπίτι, η μαμά έπεσε κάτω'' Αφού τα είπαμε 2-3 φορές προφορικά:
'' Τι θα κάνεις αν η μαμά πέσει κάτω;''
 ''Νένονο μπαμπά'' 
'' Ποιό κουμπί θα πατήσεις για να μιλήσεις στο μπαμπά;''
 ''το''. 
''Μπράβο! και τι θα πεις στο μπαμπά;''
 ''Μπαμπά γίγια, 'ελα πίπι, μαμά τάτω''.
'' Ωραία, τώρα η μαμά θα πέσει κάτω και συ θα πάρεις τηλέφωνο τον μπαμπά, εντάξει;''
 ''τάτι'' και χαμογελάει . Εν τω μεταξύ, ενημερώνω τον μπαμπά για το τι θα του πει ο μικρός. Είχε αντιρρήσεις αλλά εγώ η ανόητη,  απτόητη συνεχίζω την εκπαίδευση για το επείγον τηλεφώνημα!
Πέφτω κάτω και κρατώ κλειστά τα μάτια. Ο Παναγιώτης στην αρχή γελώντας έρχεται και προσπαθεί να μου ανοίξει τα μάτια, εγώ τα κρατώ ερμητικά κλειστά.
''Μαμάα; Μαμάαα'', αρχίζει να πανικοβάλλεται και να κλαίει. Σηκώνομαι κάθομαι δίπλα του και του δίνω το τηλέφωνο. 
''Πάρε τον μπαμπά, πάρε τον μπαμπά'' Πατάει το πλήκτρο που του είχα υποδείξει και αρχίζει να του μιλάει:
''Μπαμπάαα, μπαμπάαα, γίγιαα μπαμπάαα, μαμά μπαμ κάτω, μπαμπαάαααααααά έλα πίιι πιιι''. ( Μπαμπά , βοήθεια η μαμά έπεσε κάτω, έλα σπίτι) Το παιδί μου πλάνταξε στο κλάμα. Αυτό δεν το περίμενα! Αφού, ...σηκώθηκα από το πάτωμα! Του μίλησα, ...του είπα να πάρει τον μπαμπά του! Δεν με άκουσε; δεν με είδε; Δίπλα του ήμουν! Φαίνεται πως όχι! Πάνω στον πανικό του δεν με άκουσε, δεν με είδε!

Τον αγκάλιασα και προσπάθησα να τον ηρεμήσω. Τι ανόητη! Πως μπόρεσα να φανταστώ ότι  μπορούσε να κάνει διάκριση σε έννοιες όπως ψέμα και αλήθεια;
Περιττό να πω, ότι ο πατήρ του, έκανε μνεία σε μία ντουζίνα και βάλε γενιές , του γενεαλογικού μου δέντρου!

Συμβουλή της Χριστίνας (η παιδοψυχολόγος-παιδαγωγός του):
Εκπαίδευση μέσω καρτών,  κοινωνικών ιστοριών και με κουκλοθέατρο.
Κουκλοθέατρο: πως δεν το σκέφτηκα; και να ήταν λίγες οι φορές που το είχα, στο παρελθόν, χρησιμοποιήσει;
Τέρας είμαι, ...ή ακατοίκητο είναι το κεφάλι μου; 

6 σχόλια:

  1. Ναι το εχω σκεφτει και εγω, με τρομαζει παρα πολυ.
    Πολυ καλη ιδεα να μαθουν τα παιδια τι να κανουν (μακαρι να μπορουσα να κανω το ιδιο με τον Δ).
    Δεν εισαι τερας, εισαι μαμα, κανουμε λαθοι καμμια φορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Axxxxxxxxx

    Αστερι μου εσυ, ειπαμε, εισαι φοβερη,
    καλημερα , με εκανες και γελασα πρωι πρωι,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. απο φαντασια ομως μια χαρα τα πας ιωαννα μου...
    μα να σου βγαλουν τους βολβους και να παιξουν...;φυσικα αφου σου κοψουν τα μαλλια πρωτα...χαχαχχαχαχα!κατι σε σκηνη απο το saw μου κανει...

    σοβαρα τωρα...παιδια δεν εχω και δεν τα εχω σκεφτει αυτα ακομα...ομως ανθρωπος εισαι και λαθη θα κανεις και μεχρι να βρεις το σωστο λογικο ειναι να περασεις και απο το λαθος...

    νεραιδενια φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντάξει... γράψε λάθος ... ένα ακόμα στα πολλά που θα γίνουν . Τελικά ,συνήλθε ο μικρός?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. emma,
    καλώς ήρθες.
    Το θέμα ''κάτι συμβαίνει ενημερώνω κάποιον'' με απασχολεί ακόμη. Προς το παρόν τον εξοικειώνω με το τηλέφωνο και για ψύλλου πήδημα τον βάζω να τηλεφωνεί στον μπαμπά, στη θεία κλπ. ακόμη και για ένα απλό αααα. Έχω δει το ιστολόγιό σου, δυστυχώς δεν κατέχω καλά την αγγλική και κάποιες φορές που σκέφτηκα να σχολιάσω, στη συνέχεια φοβήθηκα ότι κάτι δεν θα έχω πιάσει και θα είμαι εχτός θέματος.


    Μαρία-Μαρία,
    πράγματι μερικές καταστάσεις είναι τραγελαφικές, σαν τις παλιές ελληνικές ταινίες, αλλά όπως και να το κάνουμε ήταν βλακεία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ Ναϊάδα μου, δεν είναι φαντασία. Είναι αυτά που μου κάνουν κάθε φορά που τυχαίνει να αποκοιμηθώ πριν από αυτά. Τι μάτια, τι μύτη , τι στόμα, όλα προσπαθούν να τα τραβήξουν! Η κόρη μου έχει μια μανία με το ψαλίδι χαρτοκοπτικής και όταν δεν καταφέρνει να μου ψαλιδίσει μερικές τούφες, ψαλιδίζει τα δικά της. Όσο για τα λάθη, σωστό αυτό που λες, αλλά όχι πειράματα εις βάρος της ψυχολογίας των παιδιών. Επρεπε πριν κάνω εφαρμογή της ''φαεινής'' μου ιδέας να συνυπολογίσω όλες τις παραμέτρους και να το δουλέψω σταδιακά και έμμεσα (βλέπε κουκλοθέατρο).

    Gasbird Family,
    Ο μικρός συνήλθε, με το που τον αγκάλιασα. Η όλη ιστορία δίδαξε εμένα:
    1ον για κανένα λόγο δεν έχω δικαίωμα να παίζω με την ψυχολογία των παιδιών μου
    2ον ότι ο μικρός αντιλαμβάνεται την έννοια του sos
    3ον ότι δεν πρέπει να βιάζομαι και κάθε προσπάθεια για να του μάθω κάτι
    πρέπει να γίνεται σταδιακά και βήμα βήμα
    4ον ότι η ανοιχτή ακρόαση τον έκανε να μιλήσει στο τηλέφωνο.

    Μέχρι τότε ο Παναγιώτης αρνιόταν πεισματικά να έχει τηλεφωνική συνομιλία με οποιονδήποτε. η πεθερά μου π.χ. ζητούσε να του μιλήσει και περίμενε να τον ακούσει να της μιλάει πρώτος(!) ο δικός μου από την άλλη καθόταν παγωμένος με το ακουστικό στο αυτί και περίμενε να ακούσει, συν την ανασφάλειά του ότι δεν θα γίνει κατανοητός. Εκείνη την μέρα του είχα βάλει την ανοιχτή ακρόαση και από κει και πέρα κάθε φορά που το έκανα ο Παναγιώτης συνομιλούσε με αυτόν που ήταν στη γραμμή. Καθώς πολλές φορές με τα λίγα σύμφωνα που χρησιμοποιεί δεν γίνεται κατανοητός από τους άλλους, με αυτό το τρόπο απόκτησε μια σιγουριά ότι στα δύσκολα θα βοηθήσω να διευκρινίσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή