Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Μάθημα Ανατομίας








Πριν ένα χρόνο περίπου ο Παναγιώτης μάθαινε (μέσω φωτογραφιών,από την Χριστίνα την παιδαγωγό, σπεύδω να εξηγήσω ) να διαχωρίζει τα φύλα. Το γεγονός τον είχε εντυπωσιάσει, και για όποιον έβλεπε ρωτούσε: 
''Το, 'ναι γόι; τέτει τσουτσού;''
''Ναι,  αυτό είναι αγόρι και έχει τσουτσού''.
'''γώ, ' μαι γόι;''
''Ναι, είσαι αγόρι και έχεις τσουτσού''
''Γία νε 'ναι γόι!''
''Όχι, η Διονυσία δεν είναι αγόρι. Είναι κορίτσι''.
''Γία νε τέτει τσουτσού, τέτει πιπί!''

Το καλοκαίρι στη Ζάκυνθο, τα ίδια. Ρωτούσε για το φύλο οποιουδήποτε.
Στο τέλος το εμπέδωσε αλλά για να το εμπεδώσουν και οι άλλοι,τους το δήλωνε (για την περίπτωση που δεν το είχαν προσέξει)
Κάθε πρωί που ξύπναγε η Διονυσία (εδώ πρόκειται για την ξαδερφούλα του), αντί για καλημέρες είχαμε δηλώσεις:
''Μπέμπα, εγώ τσουτσού, τύ πιπί'' και τούμπαλιν, ''τύ πιπί, εγώ τσουτσού''  Ουαί και αλίμονο αν κάποιος δεν συμφωνούσε μαζί του.


Λίγο πριν το Πάσχα, ο Παναγιώτης είχε βγάλει ανεμοβλογιά. Δεν έκανε πολλά σπυράκια και ήταν μάλλον μικρά (λόγω πρότερου εμβολίου). Έτυχε όμως να βγάλει και ένα στην άκρη της ''τσουτσούς'' και κάθε φορά που πήγαινε να ουρήσει τον έτσουζε. Σε μια τέτοια στιγμή τον πετυχαίνει η Διονυσία στο μπάνιο:
''Ωχ! ωχ!''  με βαθύ πόνο ο Παναγιώτης.
''Πονάει το πιπί σου'' ανήσυχη η Διονυσία.
''Όχι εγώ πιπί, Γία (επιτιμητικό βλέμμα προς την αδελφή του, για την άγνοιά της).  Εγώ τσουτσού. Ετύ πιπί Γία'' έσπευσε να την διορθώσει ο Παν. (όχι, για να μη ξεχνιόμαστε)
Αμάν αυτοί οι άντρες, ...από κούνιας κόπτονται...! 

7 σχόλια:

  1. Προς αγορομάνες:

    Σχετικά με την υγιεινή της ''τσουτσούς'' έχουμε ένα μικρό (ακόμη είναι μικρό, αλλά σύντομα θα γίνει μεγάλο) πρόβλημα. Δεν με αφήνει να τον πλύνω. Σκεπάζει με τα χεράκια του, εν είδει φύλλου συκής, το επίμαχο σημείο και δεν με αφήνει με καμία δύναμη να τον σαπουνίσω. Με τα χίλια ζόρια και από μακριά πέφτει το νερό πάνω του και στη συνέχεια ό,τι καταφέρει να καθαρίσει μόνος του. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή παλαιότερα λόγω της μερικής φίμωσης που έχει, του βάλαμε μια αλοιφή που μας σύστησε η γιατρός και προσπαθήσαμε να του κατεβάσουμε το πετσάκι. Δεν νομίζω οτι πόνεσε, γιατί ήταν μία κίνηση που κάθε τόσο γινόταν και παλαιότερα. Πιστεύω ότι μάλλον εισέπραξε το άγχος του μπαμπά του που προσπαθούσε να του εξηγήσει για πιο λόγο θα του βάζαμε αλοιφή και τι θα επακολουθούσε. Αλλά πάλι δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι οτι έκτοτε φοβάται.
    Εσείς είχατε παρόμοιο πρόβλημα; Πως το αντιμετωπίσατε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ιωάννα καλημέρα,
    Είμαι κι εγώ παθούσα και μαθούσα. Ο γιος μου ήταν πάντοτε λίγο ευαίσθητος στα αγγίγματα (Asperger). Την περίοδο που έπρεπε να κάνει μικροεπέμβαση σε παιδοχειρούργο εξαιτίας της φίμωσης, με τοπίκη νάρκωση(αλοιφή) απέκτησε ανάλογο με το δικό σας πρόβλημα που διατηρήθηκε για ένα μήνα περίπου μέχρι που άρχισε να τον πλένει ο μπαμπάς του. Για έναν ανεξήγητο λόγο ήταν λιγότερο αντιδραστικός σε εκείνον. Ακόμη και τώρα αποφεύγει να αγγίζεται και μας ανησυχεί αυτό γιατί στην ηλικία του (10) έπρεπε να αρχίζει να νιώθει αλλιώς...
    Χριστίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστίνα, το προηγούμενο καλοκαίρι δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα και μια και το αναφέρεις θυμάμαι ότι με τη παραμικρή σταγόνα νερού πέταγε όλα του τα ρούχα και αφού ήταν ολόγυμνος, μοιραία εξερευνούσε το σώμα του. Φυσιολογικό μεν αλλά επικίνδυνο για την υγεία του (για τυχόν μόλυνση από τα διάφορα κατοικίδια που περιφέρονταν στην αυλή) Να ντυθεί, ...ανένδοτος. Τότε τον φόβισα και του είπα ότι αν είναι γυμνός μπορεί να έρθει το κουνούπι και να τσιμπήσει την τσουτσού του. Δεν ήθελε και πολύ. Αμέσως φόραγε τα ρούχα του. Επομένως μπορεί να φταίει και αυτός ο εκφοβισμός μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γενικά δεν είχαμε πρόβλημα.Δουλέψαμε εντατικά και από νωρίς προγράμματα τουαλέτας, μπάνιου,καθαριότητας και έτσι μόνος του σκουπίζεται και πλένεται.Βοηθάω στο ξέβγαλμα γιατί ξεπλένει ό,τι βλέπει και η πλάτη πχ. είναι γεμάτη σαπουνάδα!
    Έχει πετάξει σχόλιο τύπου "Α! το μεγάλο πουλί - Α! το μικρό πουλί" ανάλογα με τη ... φάση αλλά μέχρι εκεί!
    Άσε κι ακόμα δεν είδαμε τίποτα!Τα καλύτερα έρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Gasbird,
    Πρόγραμμα τουαλέτας δεν χρειάστηκε να κάνουμε. Πετάξαμε πάνες όταν ήταν τριάμισι. Πιθανώς να το είχαμε καταφέρει και νωρίτερα, στα δυόμισί του. Αφενός οτι η μικρή αδελφή του, μόλις που άρχιζε να εξερευνεί τον κόσμο μπουσουλώντας, οπότε θα είχαμε πολλές πιθανότητες για κάνα μπλιάχ(!) επεισόδιο και αφετέρου οτι μετά χειμώνιασε, το αναβάλαμε μέχρι που καλοκαίριασε. Ήταν λοιπόν σούπερ ώριμος και δεν είχαμε ιδιαίτερη δυσκολία. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι η καθαριότητα της περιοχής δεν γίνεται σωστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαχαχαχαχχαχα ε καλα ειναι φοβερος ο παναγιωτης!!!
    μου αρεσε πολυ αυτο με τις πρωινες δηλωσεις περι φυλου...!!!

    πριν λιγο καιρο ο μικρος μιας φιλης 3,5 ετων ειχε κανει μια μικροεπεβαση στην...τσουτσου οποτε και τον πονουσ λιγο κατα την ουρηση...σε καποια φαση λοιπον μενουμε μονοι μας και τον πηγαινω εγω στην τουαλετα,οποτε ο μικρος γυριζει και μου λεει..."τσουζει λιγακι η τσουτσου μου οταν κατουραω αλλα η μαμα λεει πως σε λιγο θα περασει...εσενα η δικια σου τσουτσου τσουζει...;"

    εγω εχω μεινει οπως καταλαβαινεις γιατι δεν ξερω τι και πως το εχουν θεσει οι γονεις του το ζητημα οποτε στα γρηγορα και με απολυτο φυσικο τροπο του απαντω..."ναι και η δικια μου τσουτου τσουζει αλλα σε λιγο καιρο θα περασει..."

    ο μικρος ικανοποιηθηκε πληρως με χαμογελο μεχρι τα αυτια και η μαμα του μου ειπε επειτα πως με ψιλοκοροιδευε μιας και ξερει οτι τα αγορακια τσουτσου τα κοριτσακια πιπι...

    τι να πω κι εγω...;

    ιστοριες απιστευτων μικρων ζουζουνιων!!!

    νεραιδενια φιλακια ιωαννα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναϊάδα μου, πολλές φορές έχω πει, μα γιατί να μη έχω μονίμως ανοκτή την κάμερα να τα γράφω, είναι πράγματι απίστευτες οι ατάκες τους (όλων των παιδιών). Και μέχρι να ανοίξω την κάμερα, τα καλύτερα έχουν ήδη γίνει και έχουν ειπωθεί.
    Που θα μου πάνε θα τα πετύχω και σε καλή στιγμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή