Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011
Όχι άλλο....πάρκοοοο!*
Μιά εβδομάδα έχει που έκλεισαν τα σχολειά και τα παιδιά μου είναι εσώκλειστα στο σπίτι. Μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή ή παίζοντας με τα παιχνίδια τους. Με τις ώρες, με τις ώρες. ''Παιδιά, πάμε στο πάρκο να πάρουμε λίγο αέρα;'' τολμώ να τα ρωτήσω. ''Όοοοοχιιιιι'' με μια φωνή και τα δύο. ¨Οχι άλλο πάρκο, όχι άλλο έξω, λάστιχο μας έχεις κάνει'' θυμώνει ο Παναγιώτης. Τώρα τι να πω εγώ; Να αρχίσω να φωνάζω σαν παιδί, δεν μπορώ άλλο μέσα; Θέλω αέρα, πάμε πάρκο; Τι; Από την άλλη έχω την αίσθηση οτι όλη τη χρονιά τα είχα εξοντώσει στις διαδρομές και στο έξω. Το μέσα ήταν μόνο για διάβασμα (μαρτύριο δηλαδή). Και ιδού το πρόγραμμα μαμάς και τέκνων της σχολικής χρονιάς 2010-2011
Δευτέρα: εγώ -Πρωί να πάω τα παιδιά σχολείο, οικιακά ή εξωτερικές εργασίες (ΙΚΑ,Τράπεζες, Ταχυδρομείο, Εφορία, εμπορικά καταστήματα ή καθήκοντα για το Σύλλογο Γονέων). -Μεσημέρι να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Αναγκαστική ωριαία στάση στο πάρκο.
Διονυσία -Απόγευμα λογοθεραπεία
Παναγιώτης -Βραδάκι να διαβάσει (άγνωστο πόσο θα του πάρει)
Τρίτη: εγώ -Πρωί να πάω τα παιδιά στο σχολείο, να πάω στο Δήμο για το δίωρο μάθημα ζωγραφικής -Μεσημέρι να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Αναγκαστική ωριαία στάση στο πάρκο.
Παναγιώτης -Μεσημέρι να αρχίσει το διάβασμα, να κάνει τις ασκήσεις λογοθεραπείας
-απόγευμα να πάει για λογοθεραπεία
-βραδάκι να αποτελειώσει το διάβασμά του ( άγνωστο πόσο θα του πάρει)
Τετάρτη: εγώ- να πάω τα παιδιά στο σχολείο, να πάω στον ''Ηλιο" για το βιωματικό σεμινάριο ''Μεγαλώνοντας παιδιά σε ένα κόσμο που αλλάζει''. - Στις 12 να φύγω άρον άρον για να προλάβω να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Αναγκαστική ημίωρη στάση στο πάρκο.
Διονυσία -μεσημέρι, να κάνει τις ασκήσεις λογοθεραπείας, στις 2.00 να πάει για λογοθεραπεία.
-απόγευμα στις 5.15 να πάει μπαλέτο
Παναγιώτης - στις 4.οο να αρχίσει το διάβασμα μέχρι τις 5.00, - βραδάκι στις 6.30 να συνεχίσει το διάβασμα μέχρι τις 9.00, 10.00, 11.00, ανάλογα με την προθυμία του να το τελειώσει.
Πέμπτη: Εγώ -Πρωί να πάω τα παιδιά στο σχολείο. Οικιακά (το σπίτι μες στη βρώμα) ή εξωτερικές εργασίες ή καθήκοντα συλλόγου. -Μεσημέρι να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Αναγκαστική ωριαία στάση στο πάρκο.
Παναγιώτης - Μεσημέρι να αρχίσει το διάβασμα - βραδάκι (6.30) να συνεχίσει το διάβασμα (ο θεός ξέρει πότε θα το τελειώσει)
Διονυσία -απόγευμα να πάει για μπαλέτο
Παρασκευή: Εγώ - Πρωί να πάω τα παιδιά στο σχολείο. Οικιακά (η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά, αλά επειδή δεν θέλω να είμαι δούλα αλλά μόνο κυρά δεν είμαι και τόσο καλή νοικοκυρά και επιλέγω και κάποιες εξωτερικές εργασίες ή καθήκοντα για το Σύλλογο). -Μεσημέρι να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Αναγκαστική ωριαία στάση στο πάρκο. -Απόγευμα να είμαι στο νηπιαγωγείο για να ανοίξω τις αίθουσες και για επίιβλεψη του χώρου.
-Παναγιώτης - Μεσημέρι παραδοσιακούς χορούς στο δημοτικό. -Απόγευμα να κάνει τις ασκήσεις λογοθεραπείας και εργοθεραπείας καθώς περιμένουμε στο Νηπιαγωγείο την αδερφή του. -Βραδάκι να πάει με τον μπαμπά για λογοθεραπεία και εργοθεραπεία.
Διονυσία -Απόγευμα να πάει στο νηπιαγωγείο για θεατρικό παιχνίδι.
Σάββατο: Διονυσία και εγώ -Πρωί να πάμε στο Νηπιαγωγείο για ζωγραφική. Η Διονυσία πρέπει να περιμένει να τελειώσει και το δεύτερο τμήμα, ώστε να βοηθήσουμε το ζωγράφο να μαζέψει και να κλειδώσουμε. Αναγκαστική στάση στο πάρκο όπου συναντάμε τον Παναγιώτη και τον μπαμπά. Επιτέλους ελεύθερα!
Κυριακή: Ανάλογα με το πότε προκύπτει πάρτι φίλου, συμμαθητή, ή συγγενή το διάβασμα επισπεύδεται ή επιβραδύνεται έως ....αργάμισι
Αα, και ο μπαμπάς από το πρωί στην τρεχάλα μέχρι αργά το βράδυ για τον επιούσιο. Τα Σάββατα Σούπερ Μάρκετ και ψώνια για τις διάφορες κοινωνικές μας υποχρεώσεις. ''Λάστιχο με έχετε κάνει'' αναφωνεί ο ταλαίπωρος.
Δεν θα τα πιέσω, ας ευχαριστηθούν το μέσα όπως τους αρέσει! Άλλωστε σε μία εβδομάδα φεύγουμε για δίμηνες διακοπές....
*ή
το εβδομαδιαίο πρόγραμμα μιας μέσης ελληνικής οικογένειας (της Παναγιωταρά;)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πήγατε Ζάκυνθο; Εγω ακόμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε ακόμη Αθήνα, Τέλος της εβδομάδας θα ανέβουμε για τρεις μέρες στα βόρεια και μετάααααα...φεύγουμε για Ζάκυνθο!
ΑπάντησηΔιαγραφή